« Dervesum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 075a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DERVESUMDERVESUM, f. pro Devesium vel Devesum, ut Cangius legit in Cascina.
Locus defensus, v. g. silva in qua non licet omnibus ligna cædere, animalia pascere,
venari, etc. Charta Ademari de Muro-veteri ann. 1191. apud Acherium Spicil. tom. 8. pag.
205 :
Nemoribus, garricis, cascivis, Dervesis, mansis et mansuris, vineis, etc.si Dervesis, non Devesis, legendum, f. Dervesum idem erit quod infra Dervum, Silva. Vide Devesium et Defensa 3.

