« »
 
[]« Diamicus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 099a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIAMICUS
DIAMICUS, Valde amicus, familiaris. Willelmus Malmesburiensis in Vita S. Aldhelmi Episc. cap. 3 :
Non est narratus facile, quam efficax fuerit in exhortando Diamicos et discipulos, etc.
P. Carpentier, 1766.
Desami, eadem acceptione, in Lit. [] remiss. ann. 1404. ex Reg. 159. Chartoph. reg. ch. 183 :
Lesquelz dirent que ilz n'y prendroient ja amis ne Desami que il ne feust batu.
Hispan. Desamado, opposito sensu, amore ulterius non prosequutus, odio habitus.