« »
 
[]« Difalcare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 111a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIFALCARE
DIFALCARE, Diffalcare, Disfalcare, Demere, deducere, Ital. Difalcare, Gall. Défalquer. Stat. Cadubr. cap. 17. pag. 56. r° :
De Disfalcando quintum de pignoribus æstimatis. Affirmatum fuit quod Difalcari debeat et possit quintum de pignoribus quæ æstimabuntur per juratos,... pro aliis rebus debendis, nihil Difalcari debeat. Diffalcentur libræ quinque Imperiales de ipsa condemnatione,
in Stat. Palavic. lib. 2. cap. 6. pag. 80. Vide Defalcare.