« »
 
[]« Dilesidus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 119a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DILESIDUS
DILESIDUS, Dilisidus, Vas, Fidejussor, Gallis Caution, Répondant, apud Lobinellum Histor. Britan. tom. 2. col. 70 :
Dederunt supradicti venditores Dilesidos filius Berran et Caranton. Factum in plebe Werran an. Domini dccclxvi.
Tabularium Rothonense :
Tutuoret vendidit Drevalloni campum juris sui in Condita plebe Rannac ; et allegavit illi fidejussores sive Dilisidos in securitate istius campi Catlogen, Jarnithen, etc.
Idem Tabular :
Dedit seu allegavit fidejussores et Delisidos, etc.