DIMIDIUS, Vox in re monetaria non antiqua ; cum enim nummi speciei præponitur, non auget numerum, sed de eo Dimidium demendum docet. Verbi gratia, quintus Dimidius solidus, est quartus solidus cum dimidio, et ita de cæteris. Lex Rip. tit. 20 :

Quinto Dimidio solido culpab. judicetur.

Tit. 24 :

Tertio Dimidio solido culpab. judic.

Tit. 34. § 3 :

Unusquisque octavo semisolido mulctetur.

Tit. 58. § 9 :

Octavo Dimidio solido culpab. judicetur.

Fœdus Alfredi et Godrini Regum cap. 4 :

Reddat 34. solid. cum Anglis et cum Danis tres Dimidias marcas.

Leges Ethelredi Regis cap. 16 :

Reddat unusquisque 6. Dimidias marcas.

In Speculo Saxon :

Quartus Dimidius nummus

. Ita Græci τρίτον ἡμιοϐόλιον pro duobus obolis et semis, dicebant ἕϐδομον ἡμιτάλαντον, pro sex talentis cum dimidio, uti observatum a Casaubono ad Theophrasti Characteres. Vide Jac. Gothofredum ad leg. 4. Cod. Th. de Suariis (14, 4.), ubi de Semidecima, et infra in voce Nondecem. Confer. J. Grimmii Grammat. German. tom. 2. pag. 950.