DIŒCESIS 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 diœcesis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 121c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIOECESIS2

2. DIŒCESIS, Parochia. Guill. Brito in Vocabul. :

Diœcesis proprie est baptismalis Ecclesiæ territorium et gubernatio.

Concilium Agath. can. 54. et Epaonense can. 8 :

Presbyter, dum Diœcesim tenet, de his, quæ emerit, ad Ecclesiæ nomen scripturam faciat.

Concilium Aurelian. IV. cap. 33 :

Si quis in agro suo aut habet, aut postulat habere Diœcesim, primum ei deputet sufficienter, et Clericos, qui ibidem sua officia impleant.

Capitula Caroli M. lib. 7. cap. 365. 465. :

Placuit, ut unusquisque Episcopus per singulos annos cunctas Diœceses Parochiasque suas circuire non negligat.

Messianus in Vita S. Cæsarii Arelat. :

Venit ad agrum Ecclesiæ nostræ, ubi Diœceses sunt, qui succentriones vocantur.

Ita Diœcesim pro Parochia curiana usurpant etiam Sidonius lib. 9. Epist. 16. Gregor. Turon. lib. 4. Hist. cap. 13. lib. 4. cap. 5. et lib. 7.

cap. 38. Concil. Toletanum. IV. can. 23. Capitul. Caroli M. lib. 7. cap. 49. 67. Charta Ludovici Pii apud Ughellum in Episcopis Veronensibus, etc. Vide Filesacum lib. de Parochiis cap. 1. Diœcesanæ Ecclesiæ, parochiales, in Concilio Tarraconensi sub Hormisda PP. cap. 7. 8. 13.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Diœcesis Laterana. Paulus Bernriedensis in Vita S. Gregorii VII. PP. cap. 30 :

Nam duo rustici non improbabili curiositate ducti, cum adventum novi Pontificis in Lateranam Diœcesim comperissent, ad videndum eum mutuis cohortationibus instigati ad Ecclesiam properant : quo cum pervenissent, invenerunt eum juxta altare Missarum solemnia celebrantem.