Doctores Legis. Gloss. Gr. Lat. : Νομοδιδάσϰαλος, Legis Doctor. Gloss. Lat. Gr. : Juris Doctores, αὐθένται τῶν νόμων. Lexicon. Græc. MS. Reg. Cod. 2062 :

Νομοδιδάσϰαλοι, οἱ γραμματεῖς ἑρμηνεύοντες, συνῆσαν γὰρ αὐτοις ϰαὶ οἱ λεγόμενοι νομιϰοί.

Ibid. :

Νομιϰός, ὁ τῶ νόμῳ ἀϰολουθῶν, ἢ ὁ τοῦ νόμου ἐξηγητής.

Adrevaldus lib. 1. de Miracul. S. Benedicti cap. 25 :

Quidam Wastinensis regionis Legis doctor, .... munere corruptus advenerat, verens, ne si duo inter se decertarent, testis eorum reprobus inveniretur, judicium protulit, etc.

Paulo ante :

Plurimi legum Magistri et judices.

Charta Pipini Majoris Domus apud Doubletum lib. 3. Hist. Sandion. pag. 692 :

Sicut proceres nostri, seu Comites Palatii nostri, vel reliqui Legis Doctores judicaverunt.

Fragmentum Historiæ Aquitanicæ :

Miseratque in Marciliacum Robertum Legis Doctum, etc.

Exstat in Tabulario Ecclesiæ Carnotensis Charta originalis Theobaldi Comitis Palatii, data 5. Idus Januar. Indict. 6. anno a Passione Domini 1083. quam præ cæteris subscribit Rotbertus Legis Doctus. Capitula Carlomanni tit. 2. cap. 9 :

Et Comes præcipiat suo Vicecomiti, suisque Centenariis, ac reliquis ministris Reipublicæ nec non francis hominibus, mundanæ legis documentis Eruditis, etc.

Chronicon Lichfeldiensis Eccles. in Anglia :

Anno Guillelmus regni sui 4. apud Londonias consilio Baronum suorum fecit summoniri per universos Angliæ Comitatus, omnes nobiles, sapientes, et sua lege eruditos, ut eorum leges et consuetudines audiret.

Eadem verba habentur initio Legum Edwardi Confessor. cap. 1. Domini legum, apud Ottonem de S. Blasio cap. 14. Vide Savin. Histor. Jur. Roman. med. temp. tom. 1. cap. 6. § 136.

Doctor in Sacra Pagina, Qui sacros Bibliorum libros interpretatur. In Instrumento anni 1423. ex Archivo Monasterii de Bello-prato Rotomag. legimus :

Die Veneris sancta de mane ante meridiem solet fieri, et est assuetum, quidam sermo solemnis seu prædicamentum solemne per unum Doctorem in sacra pagina aut aliam personam solemnem.

Doctor Doctorum, in Actis Capitularibus Ecclesiæ Lugdun. ann. 1341. fol. 37. v. et alibi non semel. Sed quæ hæc dignitas, fateor mihi incompertum.