« Dogana » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 156a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOGANA1
DOGANA, Illicita hominum societas pro mercibus ad arbitrium suum vendendis. Stat. ant.
Florent. lib. 3. cap. 87. ex Cod. reg. 4621 :
Homines seu consules alicujus artis... non possint... facere... conspirationem aliquam,.... vel monopolium autUbi ipse Abbo Glossator, Dodum, Clodum
Doganam super aut de rebus aut negotiationibus ad artem suam.... pertinentibus, certo modo vel forma seu pretio vendendis vel emendis. Vide Doana.