« »
 
DOMA 1, DOMA 2, DOMA 3.
[]« 1 doma » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 158a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOMA1
1. DOMA, Domus, ex Gr. δῶμα. Hesychius : Δώματα, οἶϰοι, οἰϰήματα, ταμιεῖα, οἰϰοδομήματα. Gloss. Lat. Gall. : Doma, tis, Court, ou maison. Liber Miracul. S. Mauri Abbat. cap. 10 :
Doma illud, de quo exierat, funditus corruit.
Historia Translat. S. Sebastiani n. 18 :
In angulo Domatis memoratos viros segregavit.
Petrus Damiani lib. 5. Epist. 11 :
Qui succosa verni temporis ligna succidit, ut Domatum parietes erigat.
Occurrit præterea hac notione in Poemate Hrabini, Miraculis S. Bavonis lib. 3. cap. 3. in Vita S. Aldegundis cap. 5. apud Ordericum Vitalem lib. 10. pag. 775. 795. in lib. 2. de Miracul. S. Bertini cap. 14. apud Bavonem de Invent. ejusdem S. Bertini cap. 14. in Histor. S. Mariæ Suession. pag. 432. etc. Vide Zonaram in Constantino Mag. Ad Doma reversis, in Ruodlieb. fr. 4. vers. 3. Adde fr. 3. vers. 153. fr. 8. vers. 2. et 9.
[]« 2 doma » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 158a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOMA2
2. DOMA, Ager, prædium, possessio. Joan. Diaconus lib. 1. Vitæ S. Gregorii PP. cap. 6 :
Monasterium in proprio Domate fabricavit.
Charta Caroli M. apud Browerum lib. 3. Antiq. Fuld. cap. 16 :
Cum in proprio Domate sibi Monasterium fecisset.
Chronicon Laurishamense :
Tradiderunt Deo et S. Nazario de suis possessionibus in vico Della Ecclesiam, in proprio Domate fabricatam, tribus jugeribus vineti et una curte dotatam.
Will. Tyrius lib. 4. cap. 9 :
Viro venerabili Theophilo, qui erat in eadem civitate potentissimus, in proprio Domate Basilicam dedicante.
Chronicon Reicherspergense ann. 1004 :
Nobilissimum Episcopatum Babenberg ex integro in suo Domate fundavit, ac possessionibus et honoribus locupletavit.
Adalbert. Vita Henric. II. Imp. cap. 6. Adelbertus Abbas Heidenhemensis pag. 358 :
Capellam in proprio Domate fabricavit.
Anniversarii Ecclesiæ Alamannicæ :
Gerungus..... domum cum Domate sicut a conjuge sua jure proprietatis acceperat, junctoque Domate, quod ab Odalrico coemerat, jure legitimo contradidit.
Charta Henrici Imp. ann. 1048. in Metropoli Salisburgensi tom. 2. pag. 26 :
Cum omnibus appenditiis jure ad eosdem mansos pertinentibus, id est, Domatibus, agris, silvis, pratis, etc.
Alia Henrici Imp. ann. 1111. ibidem tom. 2. pag. 549 :
Scilicet decimas de hortis, de pomariis, [] de vineis, de agris, quæ de illo Domate coluntur, etc.
[]« 3 doma » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 158b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOMA3
3. DOMA, Papiæ, Tectum, vel atrium, quod non tegitur. Gloss. Græc. Lat. : Δῶμα,tectum. Glossar. Lat. Gall. ex Cod. reg. 7692 : Doma, feste de maison. S. Hieronymus in Epist. ad Suniam :
Doma in Orientalibus provinciis, ipsum dicitur quod apud Latinos tectum : in Palæstina enim et Ægypto, vel ubi scripti sunt divini libri, vel interpretati sunt, non habent in tectis culmina, sed Domata, quæ Romæ vel Solaria, vel Mœniana vocant, id est, plana tecta, quæ transversis trabibus sustentantur.
Ead. habet in Ezech. cap. 38. et 41. in Dan. cap. 6. et Beda in cap. 25. Prov. Idem Hieronymus in Sophon. cap. 1 :
Eos qui in Domatibus adorant militiam cœli, solem et lunam, et astra reliqua.
Regula S. Pachomii ab ipso Hieronymo in Latinum versa cap. 87 :
Nec in cella, nec in Domatibus, in quibus vitandorum æstuum causa requiescunt.
Computus reparationum S. Martialis Lemovic. post annum 1227. ex Archivo ejusdem Ecclesiæ :
Crux aurea, gallus et concha cum arcibus constitunt xvii. lib. Coopertura Dome de plumbo cum lignis coaptatis et tegulis novis comparatis constitit xvi. lib.
Hac notione usurpatur ab Abbone lib. 1. de Bello Parisiaco vers. 205 :
Ergo bis octonis faciunt, mirabile visu,
Monstra rotis ignara modi compacta triadi
Roboris ingentis super argete quodque cubante,
Domate sublimi cooperto.
Galli etiamnum Domes appellamus concameratum ædis, præsertim sacræ, fastigium, Cupola Italis, apud quos Domo Ecclesiam aliquando significat cathedralem : qua notione sumitur Dom in Translatione S. Philastrii Episcopi, Julii tom. 4. pag. 394 :
Deinde reponant dictam capsettam plumbeam ornate fabricatam in capsono sito in sacristia de Dom circumsepta ferratis.
Vide Leon. Ostiens. lib. 3. cap. 1. et 29. Odon. Cluniac. lib. 4. de Vita S. Geraldi cap. 10. Isid. lib. 15. Orig. cap. 8. Harmenopulum lib. 2. tit. 4. § 52. et tom. 5. Canisii Lect. antiq. pag. 780. et Henr. Valesium ad Eusebium lib. 4. de Vita Constantini cap. 58. Hinc Domitialem tabulatum vocat Matthæus Paris in Vitis Abbatum S. Albani, Doma ipsum interius, quod tabulis revestitur :
Antequam medium operis ad tabulatum surgeret Domitialem.
Domatus, in modum domatis opertus. Marcus in Carmine de S. Benedicto :
Mirantur scopuli fruges, et non sua poma,
  Pomiferisque viret silva Domata comis.