« Dubbatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 199a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DUBBATIO
DUBBATIO, Equitis creatio, sic a dubba vel dubban dicta. Saxonice, dubban toridere, Equitem
creare, Cimbrice, At dubba til riddare, quod est juxta Olaum Verelium, Percutere
aliquem in Equitem, seu Percutiendo aliquem in Equitem creare. Nam At dubba
primario significat, Verberare, percutere. Et istud moris a Normannis in Angliam invecti
etiamnum perseverat ; ubi candidatus Eques stricto gladio a Rege percutitur. Propterea,
inquit Hickesius Gramm. Anglo-Sax. pag. 151. creatio Equitis per hoc verbum denotari
contigit, post introitum Normannorum : ante quem apud Anglo-Saxones mos erat, non per
Dubbationem a Rege, sed per consecrationem, militiam legitimam ambientem Equitem
creari, facta prius exomologesi, nocte in vigiliis et orationibus in Ecclesia consumta,
atque Sacrorum in Missa participatione : quibus peractis Equiti candidato a Sacerdote
gladius collo cum benedictione imponebatur. Hunc autem consecrandi Militis modum Normanni,
ut scribit Ingulfus, abominati sunt, talem non Militem legitimum existimantes, sed Equitem
socordem et degenerem. Hæc post Hickesium loco allegato. Vide Adobare.