DULGERE, Dulgtum Facere, Deserere, gurpire. Veteres Annal. Fr. ann. 756. cap. 16 :

Cupiebat supradictis Haistolfus nefandus Rex mentiri, quæ antea pollicitus fuerat, obsides Dulgere, sacramenta irrumpere.

Ubi ap. Canisium obsides denegare. in MS. in Glossa interlineari, est relinquere. Monachus Egolismensis in Vita Caroli M. cap. 4 :

Saxones iterum rebellaverunt ruptis sacramentis, et obsidibus Dulgtis, mentitis, et Eresburgum castrum... capientes, Francos expulerunt.

Annales Fr. ann. 776 :

Tunc nuncius veniens, dixit Saxones rebellatos, et omnes hospites suos Dulgtos, et sacramenta rupta, et Heresburgum captum.

al. Dultos. Annales Franc. Bertiniani habent hoc loco Tultos. Iidem Annales ann. 777 :

Ibique multitudo Saxonum Baptizati sunt, et secundum morem illorum, omnem ingenuitatem et alodum manibus Dulgtum fecerunt, si amplius mutassent.

Alias, Dulgium, Dultum. Monachus Egolism. manibus gurpierunt. Ap. Pertz. vol. Script. 2. pag. 140. 154. 158. Charta Harwichi viri Illustris ann. 804. apud Martenium tom. 1. Ampliss. Collect. col. 57 :

Quantum in ipsa donatione continet, et ad die præsente trado, Dulgo, atque transcribo.