« »
 
[]« Dursclach » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 219c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DURSCLACH
DURSCLACH, in Lege Frison. Idem quod mox Durslegi, Verbera sine vulnere, seu Ictus sine sanguine, a Germ. Dur vel Durr, ut scribitur apud Schilterum, Aridus, siccus, et Belgico Slach, Ictus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Dontslach, Eadem notione. Consuetudines Furnenses MSS. ex Archivo Audomarensi :
Convictus ex Dontslach et harop emendabit Comiti tres libras, et ei qui maletractatus est, xxx. sol.
Hæc vox et sequens pertinent ad Dontslaga, Dunschlag, etc. Vide ibi.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Douslach, in iisdem Consuetudinibus :
Quicumque pugnaverit in vierscara, vel haroep, vel Douslach emendabit Comiti xxx. libras.
Haud scio an hic intelligendus sit locus, ubi hujuscemodi delicta judicabantur ; verum timeo ne utrobique legendum sit Durslach pro Dontslach et Douslach. Facile potuit errare librarius in exscribendis vocibus obscuris.