« »
 
[]« 2 dux » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 220a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DUX2
2. DUX, sub Constantino M. qui στρατηγοῦ ἐν ἑϰάστῳ τόπῳ τάξιν ἐπεῖχε, inquit Zozimus lib. 2. Vide Glossar. med. Græcit. col. 327. et Append. 61.
Dux Ducum. In Synaxariis. 4. Octob. Sanctus Andaoctus Ephesius dicitur fuisse δοῦξ δουϰῶν ϰαὶ ἔπαρχος Μαξιμίνου. In Passione SS. Seraphiæ et Sabinæ n. 10. fit mentio Vindiciani Ducis Ducum. Vide Gloss. med. Græcitat. in Ἄρχων Ἀρχόντων.
Duces Limitum, quibus gentes quæ maxime cavendæ sunt, adpropinquant, in Nov. Theod. de Ambitu, etc. in Notitia Imp. etc.