« »
 
[]« 4 ecclesiasticus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 227c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ECCLESIASTICUS4
4. ECCLESIASTICUS, Sacræ scripturæ interpres, apud S. Isidorum in Prologo ad lib. Geneseos.
Ecclesiasticus Baculosus, Episcopus, vel Abbas, utens baculo pastorali. Vide Baculosus.
Ecclesiastici Viri, Homines, Liberti, vel liberi, qui ad Ecclesiam pertinebant, eique ita erant addicti, ut ab ea recedere non liceret, in Capitul. Caroli M. lib. 4. [] cap. 3. lib. 5. cap. 8. 10. Homines Ecclesiastici seu fiscalini, eodem lib. 5. cap. 210. Distinguntur autem a mancipiis Ecclesiasticis in Concilio Suessionensi II. can. 12. quæ appellabantur Servi Ecclesiastici, vel Ecclesiæ. Vide in voce Servus et Ecclesiastica femina.
© École des chartes.