« Echalatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 228a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ECHALATUS
ECHALATUS, Palus, pedamentum, quo
vitis innititur, Gall. Echalas. Fragmentum Edicti S. Ludovico attributi
apud tom. 1. Ordinat. pag. 294 :
Quod ipsi cultores vinearum Duni Regis non afferant Echalatos vel ligna vinearum, in quibus ad locagium operantur, præter voluntatem eorum quorum sunt vineæ, ann. 1265.Vide Eschara.