« »
 
[]« Echonomus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 228b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ECHONOMUS
ECHONOMUS, pro Oeconomus. Chartularium S. Crucis Kemperl. :
Noscant Dunguallonum Echonomum qui vulgo Seneschal appellabatur, falsam intulisse calumpniam Benedicto Abbati S. Crucis, et ejus Monachis de quibusdam suis terris.
Et alio in loco :
Guegon Echonomus, qui vulgo vocatur Senescalus.
Vide Oeconomus et Senescallus. Echonemus, in Charta Lothar. Imperat. ann. 845. in Alsat. Diplom. num. 101.