2. ELEEMOSYNARIA, Eadem notione : Aumonerie, in Consuetudine Turonensi art. 59. 295. et Juliodunensi cap. 5. art. 1. ubi, inter jura quæ ad Barones spectant, recensetur. Domus Eleemosynaria, apud Marbodum in Vita S. Roberti Abbatis Casæ Dei num. 4. in Miraculis S. Eutropii Episc. Santon. n. 28. apud Cencium Camerarium in libro Censuum Ecclesiæ Romanæ, Guigonem in Statutis Ord. Cartusiensis cap. 79. Udalricum lib. 3. Consuetud. Cluniacensium cap. 24. et Christianum in Vita S. Geraldi Abbatis Grandis Silvæ n. 30. Tabular. Dalonensis Monaster. fol. 49 :

Factum est hoc ante Domum Eleemosynariam d'Autafort an. Dom. Incarn. 1182.

Laurentius Leodiensis in Episcopis Virdunensib. :

Eleemosynariamque novam integraliter cum Capella construxit.

Herimannus de Restaurat. S. Martini Tornacensis cap. 109 :

Qui fidelis procurator Eleemosynariæ S. Mariæ extiterat.

Ordinarium Canonicorum Regul. S. Laudi Rotomag. :

Pauperes ducantur ad Eleemosynariam, ubi data unicuique præbenda, in eorum arbitrio relinquitur vel ibi comedere vel secum deportare.

Occurrit præterea apud Guillelmum in Chronico Andrensi ann. 1161. in Vitis Abbatum S. Albani pag. 24. in Statutis Synodalib. Guillelmi Majoris Episcopi Andegavensis ann. 1314. cap. 13. in Concilio Andegavensi ann. 1365. cap. 21. in Historia Sabaudica Guichenonis pag. 43. in Historia Segobiensi Colmenaresii cap. 15. § 12.