« »
 
EMOLUMENTA 1, EMOLUMENTA 2.
[]« 1 emolumenta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 259a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EMOLUMENTA1
1. EMOLUMENTA, pro tributis, usurpari in Cod. Th. observatum a viris doctis.
[]« 2 emolumenta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 259a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EMOLUMENTA2
2. EMOLUMENTA, Arma moluta. Extractum Computi ann. 1324. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 326. col. 2 :
Item una mola ad emolanda ferramenta, gladios et alia Emolumenta ferrea pro xv. d. gran.
Vide Emolimenta.