« »
 
[]« Emponema » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 260c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EMPONEMA
EMPONEMA, ex Gr. ἐμπόνημα. Julianus Antecessor cap. 34 :
Emponemata dicimus ea, quæ labore contrahentis in agro meliorata sunt.
Adde cap. 202.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Charta ann. 1301. inter Probat. ult. Hist. Trenorch. pag. 232 :
Quæ meliorationes sive Emponemata summam ducentarum marcharum argenti, sub fide veritatis excedunt... Jus monasterii nostri et nostrum sentiamus et cognoscamus aperte felici melioratione gaudere, votivaque Emponematorum in feodis nostris, quæ idem Guillelmus tenet a nobis, incrementa succedere.