« »
 
[]« Enponemb » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 260c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ENPONEMB
ENPONEMB, Unum e 12. auguriis, de quibus in verbo Venta, quod sic describitur a Michaële Scoto de Physionomia cap. 56 :
Emponemb est augurium, quando homo, vel avis, venit a latere sinistro et transit ad dextram, nec eam vides repausare, sed evanescit a te : tunc est tibi bonum signum super negotio.