![[]](img/image.png) « Epheta » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 273a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EPHETA
« Epheta » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 273a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EPHETAEPHETA, vox Hebraica, i. Adaperire, quam in Baptismi ritu ac orationibus admittit Ecclesia, impie vero
          irridet Calvinus ac fœde conspuit, cum eam osculentur Patres Ambrosius, Augustinus,
          cæterique Scriptores, utpote profectam a facto Servatoris, qui cæci mutique aures et
          linguam obliniit sputo.
      
