EPISCOPALIS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Episcopalis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 276a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EPISCOPALIS

EPISCOPALIS, nude pro Episcopi filius. Charta ann. 1017. ex magno Chartul. S. Vict. Massil. :

Bernardus abbas et monachi S. Victoris fecerunt placitum cum filiis Geraldi Episcopalis.

Erat autem Geraldus filius Ingilranni episcopi Cabellic. et Adalgudæ ejus uxoris. Vide Instr. tom. 1. Gall. Christ. pag. 155. col. 2. Eodem titulo Ricavus subscribit Chartam Bertranni Forojul. episc. patris sui in eodem Chartul. pag. 122. ubi et Episcopus medius inscribitur :

Ego Bertrannus gratia Dei annuente Forojuliensis ecclesiæ indignus episcopus,... et ego Ricavus medius Episcopus hoc donum firmo.

Vide Episcopa.