1. EQUITATURA, Equus seu animal quo quis vehitur ; vulgo Chevauchure, monture. Pandulfus in Vita Gelasii PP. :

Abbas Cluniacensis adveniens.... 30. ei Equitaturas præparavit.

Dynamius Patricius in Vita B. Marii Abbatis Bodanensis cap. 2 :

In urbe Lugdunensi vice alia suas Equitaturas recuperavit.

Chronicon Reicherspergense pag. 275 :

Exercitus et Equitaturæ nostræ ad nimiam erant devolutæ inediam.

Et pag. 282 :

Castrametati sunt juxta quamdam magnam aquam, ubi Equitaturæ nostræ bene gramine refectæ fuerunt.

Petrus Abaelardus in Hist. de Calamit. suis cap. 15 :

Die quadam de nostra lapsum Equitatura, manus Domini vehementer collisit.

Adde S. Bernardum de Vita et morib. Relig. cap. 7. initio, et Epist. 276. Lucam Tudens. æra 1109. Concil. Parisiense ann. 1212. part. 3. can. 12. Guigonem in Vita S. Hugonis Episcopi Gratianopolitani n. 12. eumdem in Statut. Ordin. Cartusiensis cap. 19. Rodericum Tolet. lib. 8. de Reb. Hisp. cap. 13. Hugonem Monachum Epist. ad Pontium Abbat. Cluniac. Petrum Vener. in Statutis Ordinis Cluniac. cap. 40. Joan. Sarisber. Epist. 182. 285. 286. Goffridum Vindoc. lib. 3. Epist. 16. Constitut. Sicul. lib. 3. tit. 38. § 4. Innoc. III. PP. lib. 1. Epist. 14. lib. 15. Epist. 4. Gesta ejusdem PP. pag. 116. 133. Willelmum Neubrig. lib. 3. cap. 23. Stephanum Tornac. Epist. 224. Edit. Molineti, Petrum de Vineis lib. 5. Epist. 49. 70. Matth. Westmonast. pag. 217. Will. Malmesbur. pag. 221. Concilium Ravennense ann. 1317. cap. 11. Miracula S. Eutropii Episc. Santon. num. 29. etc. ¤

Suis Cardinalibus ipsum in suis Equitaturis sequentibus.

(Diar. Burchard. ed. Thuasne, II, 181. ann. 1494.) Est etiam