« »
 
[]« Ergata » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 288c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ERGATA
ERGATA, Operarius, Papias : Ergata, vicinus, vel operator. Gloss. S. Benedict. cap. de Agricultura, Operarii, ἐργάται. Testatur Casaubonus ad Suetonium in Vespas. cap. 2. Epirotarum agmina patriam quotannis relinquere, et ulteriora ditionis Turcicæ adire, operis simul et quæstus faciendi gratia, et ab iis Ergatas patrio sermone dici. Italis Ergata idem est ac organum.