« »
 
[]« Ergaticus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 288c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ERGATICUS
ERGATICUS, uti legunt Notæ Tyronis, idem forte qui Ergasticus. Gloss. Græco-Lat. : Ἐργαστιϰός, operosus : Ergasticos enim vocari operas quæ in operibus publicis conductis ab aliquo quasi Principe et magistro gubernantur, ait Hotomannus. Sed an iidem cum Ergosiotanis, de quibus in leg. 5. Cod. de Episcop. audient. (1, 4.) addubitant viri docti. Ubi Dionysius Gotofredus probabili conjectura pro diocætæ ergosiatanorum emendat ergositonarum : ita ut fuerint præfecti eorum qui Alexandriæ frumentum comparabant, quasi ἐργοσιτόναι : sitonæ enim dicuntur qui frumento comparando præficiuntur.