« »
 
[]« Erogatarius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 290b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EROGATARIUS
EROGATARIUS, Eadem notione qua Erogator, de qua voce mox. Erogatarii Ecclesiastici, qui legata in pios usus erogant et distribuunt. Synodus Pontigon. ann. 876. cap. 14 :
Ut quotiens divinum judicium aliquem Ecclesiæ Præsulem e seculo vocaverit, nullus ad suimet perditionem facultates ejus invadat, diripiat ; sed Erogatariis et Eleemosynariis Ecclesiasticis, cum ipsius Ecclesiæ constituto œconomo, liberum sit canonico more, juste, rationabiliterque deputata successuro reservare, vel quibuscunque, sicut expedit, pro ejus spiritu distribuere.
Baldus ad l. Nulli C. De Episc. et Cleric. hac etiam voce utitur pro testamentariis executoribus. Vide Eleemosynarius.