« »
 
[]« 3 esca » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 293a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESCA3
3. ESCA, vulgo dicitur quod fomes sit ignis. Papias. Ἔσϰα, Græcis : Hispanis hyesca. Esca in Diction. Academ. Matrit. Vide Gloss. med. Græc. Guigo II. Prior Cartusiensis in Statutis ejusd. Ord. cap. 28. § 5 : Ad ignem focile, Esca, lapis ignitus, ligna, securis. Miss. Mozarab :
Offertur vero Episcopo petra et Esca et excussorium.
P. Carpentier, 1766.
Munitio Peronæ in Reg. 34. bis Chartoph. reg. part. 1. fol. 97. v°. :
Et ligna et ferrum quod sufficit ad xl. dies secundum cibaria, Escam fuesil et chaillou ad faciendum ignem novum.
Medicis Esca, quævis materia ustioni partium apta, ex D. Falconet. Theod. Prisc. lib. 2. cap. 21 :
Escas et cauteres partibus thoracis infigo.
Consule Reines. var. Lect. lib. 3. cap. 1. Ἴσϰαι in Alex. Trallian. Vide Glossar. med. Græcit. in hac voce Confer Livium lib. 25. cap. 39.