« »
 
[]« Eschaamentum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 298a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESCHAAMENTUM
ESCHAAMENTUM. Eschaantia, ut supra Escazucha. Necrol. MS. Paris. ad xij. Cal. Oct. :
Quoddam Eschaamentum apud Orli, quod venditum fuit quadraginta libris de voluntate capituli, ab Odone archidiacono possessore ejusdem domus.
Charta ann. 1268. ex Chartul. Campan. fol. 520. v°. col. 2 :
Si quod in aliis partibus terræ castri Portuensis ad fratres suos et sorores suas pertinentibus eidem Radulfo ex Eschaantia fratrum suorum et sororum suarum seu hæredum eorumdem in posterum perveniret.
Vide in Escaeta.