« Escutum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 306c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESCUTUM
ESCUTUM, ut Scutum,
Tesseræ gentilitiæ, Gall. Ecu. Testam. anni 1367. inter Anecd. Marten.
tom. 1. col. 1525 :
Item legamus Conventui fratrum Minorum Carcassonæ unam cupam argenti deauratam, cum suo pede et signatam circumquaque,Escus verts, et in medio unum Escutum cum arboribus.
P. , 1766.
◊ Escutel, in Comput. Rob.
de Seris ex Reg. 5. Chartoph. reg. fol. 3. r° : Six selles de guerre garnies de cordouan vermeil à un Escutel de bordeure.