« »
 
[]« Escutum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 306c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESCUTUM
ESCUTUM, ut Scutum, Tesseræ gentilitiæ, Gall. Ecu. Testam. anni 1367. inter Anecd. Marten. tom. 1. col. 1525 :
Item legamus Conventui fratrum Minorum Carcassonæ unam cupam argenti deauratam, cum suo pede et signatam circumquaque,
Escus verts, et in medio unum Escutum cum arboribus.
P. Carpentier, 1766.
Escutel, in Comput. Rob. de Seris ex Reg. 5. Chartoph. reg. fol. 3. r° :
Six selles de guerre garnies de cordouan vermeil à un Escutel de bordeure.