![[]](img/image.png)
«
Esmantatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 308c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESMANTATUS
ESMANTATUS, ut
Esmaillatus. Scutum Esmentatum, in Instrumento anni 1332. ex Archivis S. Victoris
Massil. Vide
Amantatus.