« »
 
[]« Estapla » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 317b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESTAPLA
ESTAPLA, a Gallico vet. Estaple, nunc Etape, Emporium, forum publicum, in civitatibus præsertim maritimis constitutum, ubi merces extraneæ publice distrahuntur. Privil. mercat. Harefloti ann. 1344. in Reg. 68. Chartoph. reg. ch. 126 :
Donabimus fustes et ligna necessaria pro ædificandis domibus pro curia dicti gubernatoris, et pro pondere et pro aliis ædificiis necessariis ad Estaplam mercaturæ in villa prædicta.
Lit. Phil. VI. ad ann. 1336. in Reg. B. 2. Cam. Comput. Paris. fol. 66. r°. :
D'un tonnel vendu en l'Estaple sur la charrete, xij. den. Par. Une Estapple de guedes,
in aliis ann. 1397. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 186. Unde Estappler, Venum exponere, in Chartul. Corb. 13. sign. Habacuc ad ann. 1514. fol. 227 :
Les bledz et autres grains que on vendt sans Estappler et sans mesurer au marchié, etc.
Aliud sonat Estappe, Palum nempe, in Lit. remiss. ann. 1479. ex Reg. 205. ch. 321 :
Faire rompre et coupper les paulx et Estappes de la pescherie.
Vide Estapula et Stapula 1. []