![[]](img/image.png)
«
2 estor » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 321c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESTOR2
2. ESTOR,
oris,
Clavus quo temoni aptatur jugum, apud Laurentium in
Amalthea.