« »
 
[]« Estoublagia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 322b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESTOUBLAGIA
ESTOUBLAGIA. Charta Odonis Archiep. Rotomagensis ann. 1262. in Regesto archivi regii 31. fol. 27 :
Costuma denarii et oboli, vendæ, furni, molendina, molta sicca, Estoublagia, quarriagia, messeria, servitia vavassorum, servitia rusticorum, etc.
Vide Concilia Ecclesiæ Rotomag. pag. 268. Vox formata ab Estouble. Will. Guiart in Historia Francica MS. ann. 1304 :
La ens gist d'armes et de nus,
Par jaschieres, et par Estoubles.
Infra :
Et grant planté de charretons,
Par Estoubles et par bruieres.
Ubi Estouble videtur esse quod Esteule, stipula, vel culmus. Unde Estoublage fuerit onus colligendi vel censitandi stipulas post peractam messem, ad rusticarum ædium tecta. Sed hæc sunt meræ conjecturæ. Vide Manducalis. Vide supra Estoblagium.