« »
 
[]« Etarchartea » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 325b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ETARCHARTEA
ETARCHARTEA. Lex Bajwar. tit. 9. cap. 11. § 2 :
Superiorem vero virgam, quam Etarchartea vocamus, quæ sæpis continet firmitatem, si eam injuste resciderit, etc.
In quibusdam MSS. Etarita legi monet Lindenbrogius. Anglis, Icenis præsertim, Edar, et Ethar idem sonare testatur Spelmannus. Etar, Sæpis et Gartja, Virga. Vide Graffii Thesaur. Ling. Fr. tom. 1. col. 157. tom. 4. col. 256.
P. Carpentier, 1766.
Vide Schilt. Glossar. in Etheron. Ethaliers apud Cenomannos vocantur Virgultorum fasces, quibus agri clauduntur. Estamperche, Pertica erecta, in Lit. remiss. ann. 1458. ex Reg. 187. Chartoph. reg. ch. 319 :
Un engin ou estoit lié une Estamperche.