EVIGILANS-Canem. Ordericus Vitalis lib. 3. pag. 487 :

Post obitum Herberti Senioris (Comitis Cenomanensis) qui vulgo Evigilans-canem cognominabatur, propter gravissimas infestationes, quas a perfidis affinibus suis Andegavensibus incessanter patiebatur, etc.

Et lib. 4. pag. 532. de eodem Herberto :

Et vulgo, sed parum Latine, cognominari Evigilanscanem pro ingenti probitate promeruit. Nam post mortem Hugonis patris sui, quem Fulco senior violenter subjugarat, in eundem arma levans, nocturnas expeditiones crebro agebat, et Andegavenses homines et canes in ipsa urbe, vel in munitioribus oppidis terrebat, et horrendis assultibus vigilare cogebat.

Acta Episcoporum Cenoman. pag. 315 :

Erat autem uxor ejusdem Marchisii Gesrendi nomine, filia Herberti Cenomanorum Comitis, qui vocatus est Evigilans-canem.

Neque id nomen joculare Herberto duntaxat proprium fuit : nam in Tabulario S. Albini Andegav. occurrit nescio quis Miles, Martinus, Evigila-canem pariter cognominatus.

EVIGILANS-Stultum : sic appellabant boni illi Monachi campanam, quæ pulsabatur ad Matutinos : quod tepescente eo ævo pietate, stultos eos, qui e lecto exurgerent, quo procederent in Ecclesiam ad concinendos hymnos matutinos, existimarent. Vetus Charta ann. 1183. in Tabulario Domus Dei Andegav. :

Item quatuor Capellani in Eleemosynaria positi non habebunt præter unum tintinnabulum, neque sonabunt, antequam tintinnabulum quod Evigilans-stultum dicitur, sonuerit.

Stultum scilicet, cujusmodi fuit Vigilantius ille, qui nocturnas vigilias carpebat, atque ob id Dormitantius a S. Hieronymo appellatus est.