« »
 
[]« Evitaneus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 332a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EVITANEUS
EVITANEUS, Qui in ævo durat. Gloss. Isid. in Editione Grævii. Cangius noster melius legit Ævitaneus, ab Ævitas, ut Ætaneus ab Ætas. Gloss. Lat. Gall. Sangerman. MS. : Evitaneus, Perdurable.