« Exceptuare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 344a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXCEPTUARE
EXCEPTUARE, Exceptionibus cavere. Gocl. Lex Phil. Addimenta ad Chronicon Casauriense, apud
Murator. tom. 2. part. 2. col. 984 :
Exceptuasti in Batuniano viginti modiorum terram.Vide Exceptare.
P. , 1766.
◊ Ital. Eccettuare. Salvis etiam superius Exceptuatis in statuto, in Stat. crimin. Riper. fol. 28. v°. Correct. stat. Cadub. cap. 109 :
Præterquam in concessis et Exceptuatis casibus per statuta.