« »
 
[]« Exprobare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 376b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXPROBARE
EXPROBARE, Probare, demonstrare. Clemens IV. Papa S. Ludovico, apud Acherium Spicil. tom. 6. pag. 488 :
Virtuosa pietatis studia, quibus vocare solicitus per evidentia operationis indicia Exprobaris, apostolica sedes digna meditatione considerans, etc.
P. Carpentier, 1766.
Stat. ann. 1314. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 19. col. 2 :
Ostendere teneantur monetam auri quam ponere habebunt... ad Exprobandum si est ibi aliquis denarius de illa moneta falsus.
Lit. remiss. ann. 1376. in Reg. 110. Chartoph. reg. ch. 300 :
Fuit tamen materia in dicta piscide existens illico in judicio per expertos in talibus examinata et Exprobata ; et repertum quod hoc erat bonum et finum triaculam absque macula pravitatis.
Vide supra Experimentator et mox Exprobrare.