« »
 
FATIGA 1, FATIGA 2.
[]« 1 fatiga » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 421a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FATIGA1
1. FATIGA, Labor præsertim ex itinere, Fatigatio. Gall. Fatigue, Hisp. Fatiga, Ital. Fatica. Longinus in Actis S. Stanislai Maii tom. 2. pag. 247 :
Pollicens se ejus sepulcrum, cum consorte sua, pedestri visitaturum Fatiga. Post longas laboriosi itineris Fatigas,
in Epistola anni 1415. inter Anecd. Marten. tom. 2. col. 1610. Vide Fatigare 2. et Fatigiæ. Alia notione sumitur Fatiga juris infra post Fatigare 1.
[]« 2 fatiga » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 421a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FATIGA2
2. FATIGA, Pensitatio, quæ domino principali pro alienando feudo exsolvitur. Consuet. Catal. Mss. cap. 51 :
Jus est scriptum, quod si forte in aliquo feudo eodem essent duo vel tres domini vel plures, uno tenente ipsum feudum pro alio, si infimus vel medius vendere voluerit jus vel directum quod ibi habent, Fatiga et ferma et etiam tertium seu laudimium totaliter integrum spectat ad dominum majorem.
Vide supra Fatica.