« Fauda » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 423a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FAUDA
FAUDA, Gremium, ventrale, vestium tegmen, Gall. Tablier ; Faudiou vel
Faudau, in Diction. Prov. de Pellas. Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg.
7657 :
Fauda, Prov. gremium, sinus.Lit. remiss. ann. 1396. in Reg. 150. Chartoph. reg. ch. 231 :
Presbiter bassiavit incontinenti femoralia sua usque ad genua, et cepit dictam uxorem dicti supplicantis ad capud, volens eam osculari ; quo facto dictam amplexavit et eam projecit ad terram, et cum sibi levaret raubam sive Faudas raubæ, etc.Pro veste militari, braccarum species, apud Boet. lib. 4. Consolat. MS. :
Falte, eadem notione in Ordinat. Caroli ducis Burg. MS. ann. 1473 :L'un fiert et l'autre se revange,N'y ot haubert, Faude, ne mange,Ou demourast anel, ne maille.
Les hommes d'armes seront armez, habillez et montez ainsi qu'il est declairié cy-après ; c'est assavoir de curache complette, salade à baviere, barbuce ou armet de gorgent, flancars et Faltes.Ibidem : Faltes ou brayes d'achier. Quod partem corporis, ubi truncus fallit seu desinit, tegant, braccæ ita appellatæ videntur. Vide Faldao et Falda 2.