« »
 
[]« Fidantia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 485a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FIDANTIA
FIDANTIA, Fidejussio, sponsio, Fidanza Italis, Fiança Hispanis. Charta ann. 1060. in Append. ad Marcam Hispan. col. 1120 :
Faciant Fidantias et sacramentos tales ad prædictam Luciam quales homo debet facere ad suum Seniorem de cui tenetur suorum castros.
Alia ann. 1206. apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. pag. 1071 :
Et ego P. Dei gratia Rex Aragonum facio vobis Ermengaudo Urgellensi Comiti, et ipsi Eliesendæ libenter prædictam Fidantiam, et convenio vobis omnibus attendere.
Occurrit præterea in Chron. Modoetiensi apud Murator. tom. 12. col. 1176. MS. :
Dame Erembors a les Fiances prises.
Charta Libertatum de la Perouse ann. 1260. apud Thomasserium :
A la Paerose ne doit hon prendre, si Fiance voet donner, etc.
Fidantia et Fidentia, Salvagardia. Anonymus de Desolatione Monasterii Morimundensis in agro Mediolanensi :
Prædictus Abbas Florius ad protectionem domus suæ procuraverat Fidentiæ et securitatis literis præmuniri.
Bartholomæus Scriba lib. 6. Annal. Genuens. ad ann. 1230. apud Murator. tom. 6. col. 463 :
Et destinuerat Januenses quos contumeliose tractaverat et tractabat, qui Januenses ad Fidentiam ipsius Soldani causa negotiandi illuc accesserant.
Instrum. ann. 1240. ex parvo Chartul. S. Victoris Massil. pag. 181 :
Quicquid ad dictum Monasterium pertinet in tota valle Massilie, et ejus territorio seu tenemento, sub guidagio, et protectione, et Fidancia nostra recipimus.
Charta ann. 1314. apud Ughellum in Archiep. Mediolan. :
Dirupta Fidantia per eos multis vicibus promissa.
Fidantia, Fidejussor, vel Manulevator : voces Hispanis familiares. Vetus Charta apud Marcam lib. 5. Hist. Beneharn. cap. 12 :
Et si hoc denegaret, per unamquamque Fidanciam 300. sol. daret,... et postea in eadem firmitate staret.
Alia ibidem cap. 21 :
Dederunt Fidancias... Vicecomitissæ... Arnaldum de Lescun,... quod nec aliquis descendens de stirpe Guillelmi Ariol inquietet, nec turbet supradictas domos, etc.
Jacobus I. Rex. Arag. in Foris Oscæ ann. 1247. fol. 7 :
Si aliquis homo fuerit Fidantia pro aliquo homine, vel pro alia qualibet causa, etc.
Fidantia de Directo, qua quis rectum se alicui seu jus facturum spondet. Vide Foros Aragon. pag. 14. v. Edit. 1624. et Michaelem del Molino in Repertorio Fororum Aragon.
Fidantia Juris, in iisdem Foris pag. 96.
Fidantia Salvitatis, apud eumdem. Molinum, qua quis rem salvam alteri præstat et cavet, Garantit. Vide eumdem Scriptorem.
Fidantia de Riedra, apud eumdem. Vide Riedra.
Fidantia de la Spera, et Fidantia de la Torna, quæ dabatur et præstabatur olim, quando aliquis reptabatur ad batalliam, etc. Idem. Vide Torna. []
Fidantia,
quæ ignem facit
, in Observantiis Regni Aragon. lib. 2. tit. de Satisdando, § 1. qui focum et ædem habet in loco.
Fidantia, Præstatio, tributum. Falco Beneventan. ann. 1122 :
Mandavit ut neque sibi, neque Comiti Jordano auxilium præstarent, et daret eis et concederet Fidantias et pensiones, quæ a Castello Fenuculo... exibant.
Charta Rogerii Regis Siciliæ ann. 1137. apud eumdem :
Dimittimus et condonavimus vobis... Fidancias subscriptas, videlicet denariorum redditus, salutes, angarias, terraticum, etc.
Adde pag. 310. 314. Charta Caroli II. Siciliæ Regis ann. 1289. aqud Rainaldum in Annalib. Ecclesiast. ann. 1285. 5 :
Fidantias ab omnibus remitti faciemus, et remittemus eisdem. Fidantiarum autem remissio, est concessio libertatis, ut cives Beneventani possint libere proprias vineas et terras excolere, ipsarumque fructus et fruges recolligere, sine aliqua exactione vel munere, vel etiam datione.
Idem totidem verbis legitur apud Marten. tom. 2. Anecd. col. 232. in Epist. Clementis PP. IV. qua Regnum Siciliæ Carolo S. Ludovici fratri in feudum concedit. Occurrit præterea in Enumeratione jurium Comit. Biterr. ann. 1252.
Affidantiare, Fidantia, seu vade rem præstare. Fori Oscæ ann. 1247 :
Dictum autem affirmative potest mutari et renuntiari semper, antequam causa sit Affidantiata. Causa diffidantiata,
in Observantiis Regni Arag. lib. 6. tit. de Generalib. privileg. § 17.
Fidanceria. Iidem fori f. 5 :
Si quis miserit fidantiam, et dixerit fidantiæ suæ : Si damnum vobis evenerit, de ista Fidanceria, super istam domum, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fidanciaria. Iidem Fori fol. 21 :
Villanus de Parada tenetur fide jubere pro suo domino, quotiescumque necesse fuerit ipso domino, et dominus trahat ipsum de ipsa Fidanciaria, ita quod pro illa non veniat ei damnum, vel paria. Et si forte pariabit pro ipsa Fidanciaria, de cetero non intret, pro illa ipsa Fidancia, etc.