FIDEDIGNI, Testes ἀξιόπιστοι. Tales homines, quorum fides admittitur, in Legibus Luithprandi Regis Longob. tit. 70. § 1. 95. (6, 42.) et Ratchis tit. 4. § 1. tit. 1. Præsertim vero ita dicuntur testes producti ex Clero, vel Monasterio, qui ex ipsa Clericaturæ, aut Monachismi professione, nullo interposito sacramento, fide habentur digni, cum quidpiam in judicio attestantur. Lex Longobardorum lib. 2. tit. 47. § 11. Henric. II. cap. 1 :

Decernimus, ut nec Episcopi, nec Presbyteri, nec cujuscumque ordinis Clericus, non Abbas, non aliquis Monachus, vel Sanctimonialis in qualicumque controversia sive criminali, sive civili jusjurandum qualibet ratione compellatur subire : sed advocatis suis propriis idoneis hoc officium debeant delegare.

Sifridi Archiep. Mogunt. chart. ann. 1237. pro Cunrado nobil. de Merenberg. apud Guden. in cod. diplom. tom. 1. pag. 545 :

Vallato contractu ex parte nostra Fidei dacione, ex altera vero juramento, corporaliter præstito.

Regiam Majestat. lib. 1. cap. 19. § 9 :

Presbyter nil recipiat, nisi sub testimonio Fidedignorum.

Charta Olai Roschildensis Episcopi ann. 1318. apud Isaacum Pontanum lib. 7. Hist. Dan. :

Promiserunt in manus D. Regis, ac Dominorum Othonis Comitis ab Hoya, et Henrici Domini Magnatolensis, ac multorum Fidedignorum, Militum, et Armigerorum, etc.

Vide Fletam lib. 1. cap. 41. § 5. et aliis locis. Hinc