« »
 
[]« Flamburum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 518a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FLAMBURUM
FLAMBURUM, Idem fere, ut videtur quod nostris Regiment, Legio. Epist. Lauri Quirini de Turci potentia ad Pium PP. II. ex Bibl. Regia :
Exercitus autem hostilis, ut diligentissima atque exactissima cura indagare potuimus, hic est verus indubitatusque divisus per Flambura, quibus feudatarii, quos illi Timarati vel Timaratores appellant præsunt. Asianus itaque exercitus in hæc Flambura est. Flamburum Attaliæ habet subasidas xv. Capita ordinum xl. equites iiii. cccc. etc.