« »
 
[]« Forissitus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 562b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FORISSITUS
FORISSITUS, quasi Foras situs, qui habitat extra urbem, vel oppidum, burgumve. Compositio anni 1308. Hist. Dalphin. tom. 2. col. 141 :
Dom. Hugo nomine suo et nomine dictæ D. B. pro se domino de Jacio et Forissitis Gebennesii suis hominibus, valitoribus et coadjutoribus, etc.
Forte Forissiti non solum extra urbem habitantes debent intelligi, sed etiam banniti seu exules, ut supra Forensiti. Vide Forensitus.
P. Carpentier, 1766.
Idem quod Forensitus, Proscriptus, exul ; Italis, eodem sensu, Fuoruscito. Vide supra Forensitus, et infra Foruscitus.