« Fortunale » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 575b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FORTUNALE
FORTUNALE, Ut Fortuna 3. Miracula B. Simonis Erem. August. April. tom. 2. pag. 827 :
Dicta navis ex Fortunali et periculo periculavit et suffocavit in mari.
P. , 1766.
◊ Vox Italica, Procella,
tempus turbulentum. Hinc Fortunal, pro Tempête, apud Rabelais. lib. 4. cap.
18. Vide mox Fortunosus.