« »
 
[]« Frilazin » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 609c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FRILAZIN
FRILAZIN, Manumissus, libertus, libertinus ; ab Anglo-Saxon. fre, vel freoh, liber, et lesan, dimittere. Gloss. Theotisc. apud Lindenbrogium : Libertini, Frilaza. Lex. Bajwar. tit. 7. cap. 10 :
Si cum manumissa, quam Frilazin vocant, et maritum habet, concubuerit, etc.
Lex eadem cap. 6. Edit. Heroldi :
De liberis, qui per manum dimissi [] sunt liberi, quod Frilatz vocant.
Desunt ultima hæc verba in Edit. Lindenbr. Vide Pontanum lib. 6. Orig. Francic. cap. 15. et Cluver. lib. 1. Germ. antiq. cap. 15. et Joan Gryphiandrum de Weichbildis Saxonicis cap. 24. Vide Friolasia.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Hinc, ni fallor, nostri Fresine dixerunt pro Manumissa, libertina, Gall. Affranchie. MS. :
........ Alemandine
Qui n'estoit garce, ne Fresine,
Mais fille au Duc de noble afaire.