« Furnile » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 636b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FURNILE
FURNILE, Pars ædis rusticæ, in qua est furnus, vulgo Fournil : vox Belgis frequens
pro ipsa æde rustica. Vetus Charta in Hist. Monasterii S. Nicolai Andeg. pag. 41 :
Dedi etiam eis unum Furnile solutum et quitum.Alia ibidem pag. 48 :
Furnile unum in suburbio juxta greviam situm.Tabularium Vindocinense Ch. 108 :
In suburbio mansionem unam, et Furnile unum.Tabular. Monast. S. Andreæ Viennensis :
Hoc est Furnile cum mansionibus, et quidquid ibi visus sum tenere, etc.Vide Furnillum.