« Gallicianale tempus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 016c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GALLICIANALE
GALLICIANALE Tempus, pro Galliciniale, seu
Gallicinale, ut habetur in Actis SS. Aprilis tom. 2. pag. 43.
Galli cantus, Gallicinium. Occurrit apud Felicem Gyrwensem Monachum in Vita S. Guthlaci
cap. 20.