« »
 
[]« Garentare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 032c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GARENTARE
GARENTARE, Tueri, defendere, spondere, præstare, Gall. Garantir. Charta Ludovici Reg. Fr. ann. 1165. in Chartulario Montis Martyrum :
Raginaudus venditionem Garentabit, et si non poterit Garentare... hanc summam coram nobis fiduciaverunt se reddituros. Defendere et Garentare,
in Tabulario S. Victoris Massil. Vide Warantus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Garentiare, Eadem notione, apud Marten. tom. 6. Ampl. Collect. col. 521. Vide Garentizare.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Garenticius Contractus, Quo quis spondet se aliquid garentaturum. Bis occurrit in Litteris anni 1493. apud Rymer. tom. 12. pag. 22.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Garentire, ut Garentare. Charta Medii Monasterii Bituric. ann. 1307 :
Ab omni feodo, retrofeodo, rachatu... servitutibus et servitiis Garentiet et deffendet.
Altera anni 1360. apud Rymer. tom. 6. pag. 218. col. 1 :
Dominus fideles suos subditos tenetur defendere ac etiam Garentire.
Occurrit rursus in alia Charta anni 1364. apud Baluzium tom. 2. Histor. Arvern. pag. 357. et in Litteris ann. 1190. apud D. Secousse tom. 3. Ordinat. Reg. pag. 548.